"Rabalem zawziecie, ciachalem, dziabalem w lewo i w prawo, z gory, z dolu i z boku machalem, wywijalem siekiera i nie myslalem o niczym. Dzieki ci, Lete, Letycjo, za ten lyk zapomnienia. I nie zapominaj o mnie w dalszym toku, w dalszym biegu. Od czasu do czasu prostowalem sie w krzyzu, zeby odsapnac. Odsapnawszy chwilke,rzucalem, rzucalem sie znowu nasterczace seki, zaczynajac od poczatku, od odziomka i tak idac wzdluz pnia do konca drzewa, do rozgalezionej korony, gdzie oczywiscie bylo najwiece...
"Rabalem zawziecie, ciachalem, dziabalem w lewo i w prawo, z gory, z dolu i z boku machalem, wywijalem siekiera i nie myslalem o niczym. Dzieki ci, Lete, Letycjo, za ten lyk zapomnienia. I nie zapominaj o mnie w dalszym toku, w dalszym biegu. Od czasu do czasu prostowalem sie w krzyzu, zeby odsapnac. Odsapnawszy chwilke,rzucalem, rzucalem sie znowu nasterczace seki, zaczynajac od poczatku, od odziomka i tak idac wzdluz pnia do konca drzewa, do rozgalezionej korony, gdzie oczywiscie bylo najwiecej dziabania."
Cala Siekierezada jest jednym wielkim, heroicznym i absurdalnym zarazem, spiewem na czesc zycia, ktore jest literatura, i literatury, ktora tak pieknie udaje zycie. Wiecej: literatury w pewnym sensie nad tym zyciem gorujacej, w niej to mozna bowiem zrekompensowac niedobory egzystencji. Книга «Siekierezada» автора Эдвард Стахура оценена посетителями КнигоГид, и её читательский рейтинг составил 8.00 из 10.
Для бесплатного просмотра предоставляются: аннотация, публикация, отзывы, а также файлы для скачивания.
Рецензии на книгу
Написано 0 рецензий