Читать онлайн «Идегәй. Татар халык дастаны»

Автор легенды Эпосы,

181

Энҗү, Бәнҗү – Амудәрья белән Сырдәрьяның борынгы исемнәре.

182

Гавер – кяфер.

183

Утчагыр – туп, пушка.

184

Беткән – үскән.

185

Корык – бер башы җеп элмәкле озын таяк, ат өереннән теләгән атны тотып алу өчен муенына шул ыргытыла. Сугыш вакытында сөңге сабында да шундый корыклар булып, дошманның муенына ыргытып, ат өстеннән ега торган булганнар.

186

Текәр – текәп, кадап утыртып куяр, ягъни үзәксез, байраксыз халыкларга байрак утыртыр.

187

Савыр – арт сан, бүлтәк.

188

Җайдак – иярсез, ягъни бер атыңны иярләп менәр, икесен запаска саклык өчен янга тагып алыр.

189

Нугайлының агыр йорт – Нугай мирзадан соң Алтын Урда дәүләте үз эчендә күбрәк «Нугай йорты» дип йөртелә. Агыр йорт – хөрмәтле йорт.

190

Айдынлы булак – якты чишмә, инеш.

191

Кузы – куй бәтие.

192

Табан телү – табанны пычак белән телеп, ярага ат кылы җибәрү. Ул чорларның иң рәхимсез җәзасыннан саналган.

193

Тиген – буш, түләүсез.

194

Саркыт – эчкәннән соң кәсәдә калган эчемлек. Ханның үзе эчкән кәсәдән бер-ике йотым калдырып кемгә дә булса эчәргә бирүе аның хөрмәте дип саналган.

195

Бапсыз – әзерлексез, дирбиясез.

196

Тел алып китү – сүз алып китү, яшерен хәбәр алып китү.

197

Какшаю – чигенми каршы тору, кыю каршылау.

198

Бүз Урда – Ак Урда.

199

Кәгел – атның маңгай ялы.