Идегәй
Татар халык дастаны
© Татарстан китап нәшрияты, 2019
Китапта Байназар Әлминев (1909–1976) рәсемнәре файдаланылды
I. Туктамыш хан белән Аксак Тимер низагы һәм Котлыкыя би белән углы Идегәйнең үлемгә хөкем ителгәне
Борын үткән заманда
Болгар белән Сарайда,
Җаек белән Иделдә,
Алтын Урда, Ак Урда —
Данлы кыпчак җирендә,
Татардан туган Нугай илендә
Ил булганга ил булды,
Яу булганга яу булды.
Биләгәне кол булды,
Әйдәгәне мал булды.
Сарай дигән каласы,
Сигез йортка дан булды,
Аларда дан булмады.
Кара лачын Төкле Аяк —
Ау лачыны бар иде,
Тугыз йортка дан булды.
Азамат ир Туктамыш —
Акбүз аты астында,
Лачыны ияр кашында,
Дәүран сөргән хан булды.
Ул дәрьядан Сырдәрья,
Сырдәрьядан Сәмәрканд,
Сәмәркандта утырган
Туктамышка хат бирде.
Ул хатында бу диде:
Иделдән ашу Күк Түбә,
Күк Түбәдә ак сарай;
Анда утырган Туктамыш —
Ул Туктамыш син булсаң,
Сине баккан мин булсам,
Тугыз йортка дан булса,
Аны миңа тапшыргыл».
Туктамыштай олы хан,
Укыган соң бу хатны,
Уңына торып бер бакты,
Сулына торып бер бакты,
Эченә суык боз төште —
Туң тимердәй күк булды,
Эченә кызу ут төште —
Кызарган соң ут булды,
Аннан да үтеп ак булды.
Азамат ир Туктамыш
Анда җавап хат бирде,
Ул хатында бу диде:
«Ул дәрья да бу дәрья,
Ул дәрьядан Сырдәрья.
Сырдәрьядан Сәмәрканд;
Сәмәркандта утырган
Әмир Бырлас син булсаң;
Аргы атасы Чыңгыз хан,
Бирге атасы Туйгуҗа,
Аннан туган Туктамыш —
Ул Туктамыш мин булсам;
Күк Түбәдә ак сарай,
Анда утырган хан булсам,
Ил булганга ил булсам,
Яу булганга яу булсам;
Кара лачын Төкле Аяк
Сиңа булмас, Шаһ Тимер!
Тугыз йортка дан булган,
Кара лачын ау кошым
Сиңа булмас, Шаһ Тимер!
Ул да булмас, Шаһ Тимер!
И Шаһ Тимер, Шаһ Тимер,
Тешең җитсә, таш кимер!
Сигез йортка сыймадың,
Тугыз йортны куймадың,
Сиңа булсын, Шаһ Тимер!»
Ай бетте дә көн бетте.
Ел артыннан яз килде,
Чирүле күлгә кош килде,
Оя баскан Төкле Аяк —
Ул да бала чыгарды.
Кош чөюгә мәл килде.
Ау кошларын караган
Азамат ир Туктамыш
Аны үзенә чакыртты:
«Әй Котлыкам, кил, – диде. –
Тугыз йортка дан булган,
Оя баскан Төкле Аяк
Ике бала чыгарса,
Икесен бер сынап күрәем,
Аны миңа бир», – диде.
Котлыкыя би килде.
Кыл ефәк бау муйнында –
Ике бер тиң бала кош,
Икесе дә кулында;
Ул кошларны биргәндә,
Туктамыш хан алмады,
Бер артык күз салмады.
– Әй Котлыка би, – диде. —
Болгар белән Сарайда
Мин Туктамыш хан икән,
Тугрыма кунган Төкле Аяк
Тугыз йортка дан икән,
Аны баккан син икән,
Аны көткән мин икән,
Аннан туган ике кош —
Аны миңа бир, – диде.
Котлыкыя би анда
Ул икесен янә биргәндә,
Туктамыш хан аны алды,
Тырнак очына кундырып,
Берәвен чөйде тургайга,
Берәвен чөйде күгәлгә —
Икәве дә очмады,
Тырнагыннан купмады.
Шунда белде Туктамыш
Ике бер тиң бала кош
Төкле Аяктан тумаган,