Ганна. Ляжы ты, Мікіта, ляжы…
Гастрыт. Прытуліся да мяне… Калі можаш…
Ганна
Гастрыт. Лягчэй стала… Саўсім лёгка… Памятаеш, ты хадзіла ў Піліпа свайго дазволу прасіць… каб жыць з Васілём?
Ганна. Ага…
Гастрыт. Схадзі і яшчэ раз… На кладзішча… Ва ўсіх, хто там, прабачэння папрасі… За мяне… Сам не паспею… Сходзіш?
Ганна. Добра, Мікіта, добра… Ты не… не трэба.
Гастрыт. А лепей цяпер схадзі… Зараз ідзі… Ідзі, Ганна, а то я раней… Ідзі…
Ганна. Добра, добра…
Гастрыт. І скажы… Васілю скажы… каб… Ён ведае. Усё… Даруй… Ідзі…
Дзе ты, хто ты, ці ёсць ты — не ведаю… Калі ёсць, на зямлю гэту ты мяне ўжо не пусціш… Я не слухаў цябе… І не пачуў… Дай здароўя Васілю… Ты на ім тут яшчэ і трымаешся… Калі б можна… Калі б другое жыццё… Я б… У мяне б нічога не было… Я здуру людзей жыць вучыў, а мне б дзяцей няньчыць, хлеб расціць і глядзець на Сонца… Гэта святое… Гэта ўсё…
Ганна
Васіль. Капае… Ужо не прымарозіць… Цёплы вецер наваліўся… Вясна за дзела ўзялася…
Ганна. Ідзі ляж, Вася… На ложак, каля акна…
Васіль. Няма калі разлежвацца… Гной хутка вывозіць… Каб з цёплым дажджом у зямлю… Развіднее — пайду за сваім канём…
Ганна. Куды? У цябе ж сэрца…
Васіль. Сэрцы ва ўсіх. А зямля не чакае…
Ганна. Ты толькі не хвалюйся… Табе нельга… Табе жыць, Вася, трэба…
Васіль
Ганна. Мікіта… памёр, здаецца…
Васіль. Які сёння дзень?
Ганна. Серада…
Васіль. Што ж гэта ты, Мікіта, мой дзень заняў? Га? Значыць, у аўторак давядзецца… Ганна!
Ганна. Што, Вася?
Васіль
Ганна. Добра…
Васіль. На пошце тэлеграмы дзецям адбі: так і так, бацька памёр… Прыязджайце… Адрасы ў яго кішэні… Ён казаў… Хату прыбяры… І яго, і нашу… І ката яго забяры да нас…
Ганна. Ага…
Васіль. Ну, а пра астатняе я са старшынёй дагаваруся…
Ганна. Вася… Ён цябе памаліцца прасіў…
Васіль. Добра.
Ганна. Мне выйсці?
Васіль. Нашто? Стой побач… Толькі ціха.
Ганна. Добра.
Расскажите нам о ваших литературных предпочтениях – выберите интересные вам жанры и поджанры
Мы собрали для вас персональную книжную подборку на основе ваших предпочтений.