Waligora

Akcja powiesci obejmuje lata 1226-1227. Niegdys potezne i liczace sie w Europie Krolestwo Polskie przezywa okres poglebiajacego sie rozdrobnienia, czyli tzw. "rozbicia dzielnicowego". Ziemie polskie sa podzielone i rzadzone przez kilku niezaleznych od siebie ksiazat. Zasada senioratu faktycznie juz nie istnieje. W panstwie panuje anarchia, niepokoje wewnetrzne, krwawe i bezwzgledne walki ksiazat dzielnicowych o panowanie nad jak najwiekszym terytorium. Ponadto stopniowo do coraz wiekszego znaczenia dochodzi moznowladztwo i rycerstwo. Te grupy spoleczne zyskuja coraz wieksze przywileje, kosztem wladzy ksiazat zwierzchnich. Autor daje w powiesci ich na ogol negatywna charakterystyke. Z warstw tych stopniowo narodza sie pozniejsza szlachta i magnateria, ktore za ponad piec wiekow przywioda Panstwo Polskie do ostatecznego upadku. Ponadto rozdrobnienie feudalne wykorzystuje duchowienstwo, szczegolnie wyzsze (biskupi i arcybiskupi). Ta warstwa staje sie faktycznie sila przewodnia, prawdziwym "panstwem w panstwie", zupelnie niezalezna od swieckich ksiazat, faktycznie wrecz posiadajaca nad nimi zwierzchnosc. Jednoczesnie na ziemie polskie stopniowo naplywaja osadnicy niemieccy. Proces ten dotyczy szczegolnie ziemi slaskiej. Jeden z ksiazat - Konrad I Mazowiecki, nie mogac obronic podleglych sobie ziem przed lupiezczymi najazdami plemion pruskich, sprowadza na wlasne terytorium rycerzy Zakonu Najswietszej Marii Panny, czyli Krzyzakow. Nie przypuszcza nawet, jak wielkim zagrozeniem stana sie oni dla panstwa polskiego za niecaly wiek. Книга «Waligora» автора Юзеф Игнацы Крашевский оценена посетителями КнигоГид, и её читательский рейтинг составил 8.00 из 10.
Для бесплатного просмотра предоставляются: аннотация, публикация, отзывы, а также файлы для скачивания.